EFKARİSTİYA NEDİR ?

Efkaristiya en başından beri Kilise'nin ana ibadet ayinidir. Bu ayinde İsa Mesih'in yaşamının, ölümünün ve dirilişinin anısı kutlanır. İsa Mesih, Hristiyan imanına göre, ölüler arasından dirilmiş olarak Tanrı'da yaşar ve böylece daima kiliseye yakın olur: "İşte ben, dünyanın sonuna dek her an sizinle birlikteyim" (İncil, Matta 28,20). Efkaristiya ayininde hristiyan cemaati toplanır ve İsa'nın sözlerinden aktarıldığı gibi, İsa'nın onların arasında olduğu bilincindedir: "Nerede iki ya da üç kişi benim adımla toplanırsa, ben de orada onların arasındayım" (İncil, Matta 18,20). Cemaat dua eder ve Kutsal Kitap'ta aktarıldığı şekilde Tanrı'nın Sözü'nü dinler. Onda da Tanrı Sözü, Mesih, mevcuttur.

 Ardından cemaat, İncil'in aktarılarına göre İsa'nın eziyetlere uğramadan önceki akşam son yemeği sırasında yaptıklarını yapar: İsa ekmek ve kadehteki şarap üzerine şükran ve kutsama duası etmiş, ardından da bölünmüş ekmek ve sunduğu şarapla kendini havarilerine armağan etmiştir. İsa, kutsanmış ekmek ve şarap sunusunda kendini, insanların suç ve kötülükten kurtuluşları uğruna kurban olarak vermektedir. Hristiyan cemaati efkaristiya (anlamı=teşekkür etmek) için toplandığında bu kurbanın anısını kutlamaktadır. Hristiyanlar imanla İsa'nın aralarında mevcut olduğuna, ekmek ve şarap üzerine şükran ve kutsama duası edildiğinde kendisini imanlılara bu sunularda armağan ettiğine inanırlar. İsa, efkaristiyaya katılan ve sunularda onu kabul edenleri kendisinin Tanrı'ya, Baba'sına sevgi ve güven dolu bağına ve insanlar için kendi kurbanına dahil etmektedir. Böylece ayine katılanlar da, efkaristiya sırasında değişip "Mesih'in bedenine" katılmış olurlar.

 Bu ayin esnasında ekmek ve şarap belli fiziki ve materyel gerçekliğinde değişime uğramaz; ekmeğin ve şarabın "görünüşü, şekli" (dogmatik latince ifadesi ile "species") aynen kalır. Ancak ekmek ve şarap yeni bir anlam ve gerçeklik bağlamında alınır: Onlarda, Tanrı'da yaşayan İsa Mesih kendini armağan eder. Böylece ekmek ve şarap yepyeni bir anlam ve ifade içeriğine kavuşurlar. Bu içerik onlara İsa Mesih tarafından verilir ve Tanrı'nın kendisinde temellenmiştir. Ancak bu Tanrı'nın önünde ve Tanrı'dan kaynaklanan çok derin bir gerçeklik olduğu için, efkaristiyada ekmek ve şarap en derin gerçekliklerinde dönüşüme uğrarlar: Şimdi en derin gerçeklikleri İsa Mesih'in mevcudiyetini aktarmaları, paylaşmalarıdır. Böylece katolik dogmasında ekmeğin ve şarabın Transsubstansyon'u (özdeğişim) ile neyin kastedildiği açıklanmış olur: Ekmek ve şarap en derin gerçekliklerinde (metafizik "özlerinde" ya da cevherlerinde) dönüşüme uğrarlar; çünkü artık en derin gerçeklikleri insanın dünyasal yaşamı için yiyecek ve lezzet olmak değil, aksine İsa'nın mevcudiyetini sonsuz yaşam için gıda olarak açınlamaktır (bkz. İncil, Yuhanna 6.bölüm). Fiziki boyutlarında ekmek ve şarap değişmeden kalırlar. Bu nedenle ekmek yendiği zaman İsa çiğnenmiş olmaz, O kendini ekmeğin küçücük boyutlarına sıkıştırmıyor; ve ekmek bölündüğü zaman İsa acı çekmiyor. Böylesi hayali düşünceler kilisenin efkaristiya öğretisine aykırıdır, ters düşmektedir.