Kutsal Çarmıh

"Rabbimiz İsa Mesih’in çarmıhından başka bir şeyle asla övünmem" (Gal. 6,14).

Ey çarmıhın çok değerli armağanı! Ne de görkemli bir görüntü! Her şey güzel, her şey muhteşem. Göze ve tada olağanüstü görülen ve Cennet’teki gibi iyiliğin ve kötülüğün kısmi imgesi olmayan ağaç! Ölümü değil, yaşamı bağışlayan bir ağaçtır bu. Karartmıyor, aydınlatmıyor, cennetten kovmuyor, kapılarını açıyor. Mesih o çarmıha biniyor, şanlı arabasına binen bir kral gibi. Ölümün sahibi olan şeytanı yeniyor ve insan türünü zorbanın köleliğinden kurtarıyor.Mesih o çarmıha çıkıyor, kahraman bir savaşçı gibi. Savaşta ellerinden, ayaklarından ve tanrısal böğründen yaralanıyor. Oysa o kanla morarmış taraflarımızı, yani zehirli yılanın yaraladığı doğamızı iyileştiriyor. İlkin ağaç tarafından öldürülüyoruz. Sonra da çarmıh sayesinde yaşama yeniden kavuşuyoruz. İlkin ağaç tarafından aldatılıyoruz, şimdi ise çarmıhla kurnaz yılanı kovuyoruz. Yeni ve olağanüstü değişimler! Ölümün yerine yaşam, günah yerine ölümsüzlük, onursuzluk yerine şan veriyor bize. Bu yüzden aziz Havari, haklı olarak sesleniyor: "Bana gelince, Rabbimiz İsa Mesih’in çarmıhından başka bir şeyle asla övünmem. O’nun çarmıhı aracılığıyla dünya benim için ölüdür, ben de dünya için" (Gal. 6, 14).

Çarmıhta çiçek açan o yüce bilgelik, dünyanın kibirli bilgeliğini ve küstah saçmalığını değersiz kıldı. Çarmıhtan bize gelen her türden iyilikler, kötülüğün ve şeytanlığın tohumlarını yok ettiler. Dünyanın başlangıcında yüce olayları salt, bu çarmıhın habercileri olan, imgeler ve işaretlerle bildiriliyordu. Bilgiye susamış olan sen! Kim olursan ol dikkatli ol. Tahtanın sayesinde Nuh, Tanrı’nın kararlaş­tırdığı tufanın felaketinden kendisini, tüm ailesini ve de hayvanları korumadı mı yoksa? Musa’nın değneğini düşün. Çarmıhın bir sim­gesi, olmadı mı? Suyu kana dönüştürdü, büyücülerin yapay yılanlarını yuttu, denizi vurup ikiye ayırdı, sonra da denizin sularını olağan akıntılarına yöneltti. Düşmanlarını boğdu ve gerçek hak sahibi olan halkı kurtardı. Harun’un çarmıhı simgeleyen, değneği de öyleydi. Tek bir günde çiçek açıp gerçek hak sahibi rahibi açıkladı. İbrahim de oğlunu odun destesine bağladığında çarmıhı ön gördü. Ölüm çarmıh tarafından öldürüldü ve Adem yaşama kavuştu. Tüm havariler çarmıhla şan kazandılar, her şehit için bir taç oldu ve her aziz kutsallaştırıldı. Çarmıhla Mesih’i yeniden giydirdik ve eski insandan soyunduk. Çarmıhın aracılığı ile Mesih’in kuzucukları olan bizler tek bir ağılda toplandık ve yazgımız sonsuz konutlardadır.

               Teodoros Studita (759-826)